Dyskusyjny Klub Filmowy

Klub Filmowy „SE(A)NS” działający przy Miejskim Centrum Kulturalnym zaprasza do kina „Nawojka” 25 października (piątek) o godz. 18 na projekcję filmu „Indochiny” – francuskiego melodramatu wojennego w reżyserii Régisa Wargniera. To poruszająca, pełna namiętności historia rozgrywająca się w latach trzydziestych XX w. w kolonialnych Indochinach. Zapraszamy wszystkich miłośników kina!

„INDOCHINY” – prelekcja dla widzów wygłoszona w dniu 25.10.2013

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska: „Daleka podróż”

O świcie Słońce stoi w zielonym bazarze
sprzedając złote noże i wrzące topazy -
i zasłania śmiech pusty palmowym wachlarzem,
i mówi ci: „Dzień dobry - jesteś w Azji, w Azji...”

Południe w białym stroju z brylantową listwą,
w turbanie pozwijanym z dalekich fantazji
składa ręce na piersiach i błaga: „Weź wszystko
i skryj głęboko w sercu - jesteś gościem w Azji...”

A wieczorem przez okno, mimo muszarabii,
wpada z księżycem w zębach Mrok drżący z ekstazy
i szepce: „Oddaj mi się, a potem mnie zabij
złotym sztyletem słońca! Jesteś w Azji, w Azji...”

Przywitałam Państwa wierszem „Daleka podróż” autorstwa Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Któż z nas nie marzył kiedyś o dalekich podróżach? Nie zastanawiał się, co jest za następnym zakrętem, co za kolejną górą, za siódmym morzem?

Indochiny – jedna z tych tajemniczych nazw, które rozbudzają wyobraźnię. Trzy dalekie kraje zagubione w azjatyckiej puszczy.

Indochiny to część Azji Południowo-Wschodniej na Półwyspie Indochińskim. Obecnie są to niepodległe państwa: Laos, Kambodża i Wietnam. Nazwa „Indochiny” została nadana przez Europejczyków, którzy zwrócili uwagę na wpływ kultury chińskiej i hinduskiej na kulturę rodzimą tego obszaru.

Między XIX a XX wiekiem Indochiny, nazywane wtedy Indochinami Francuskimi, były potęgą kolonialną Francji. Swoją niepodległość państwa te zdobyły dopiero w 1954 roku w wyniku działań wojennych. Obraz kolonialnych Indochin lat 30. XX wieku przedstawia film „Indochiny”, który za moment Państwo zobaczą.

„Indochiny” to sentymentalna opowieść o poszukiwaniu prawdziwej, utraconej miłości i cenie wyrzeczeń. To historia kobiety, która wszystko postawiła na jedną kartę. Nakręcony z rozmachem, klasyczny już melodramat przenosi widza w dalekie zakątki i udowadnia, że mimo przemian pokoleniowych, miłość pozostaje niezmienna.

W jednej z głównych ról zobaczymy na ekranie ikonę francuskiego kina, Catherine Deneuve, która wystąpiła w ponad stu filmach, a w tym roku obchodzi swoje siedemdziesiąte urodziny. Posągowa postać plantatorki Eliane jest być może rolą życia tej wielkiej aktorki. Właśnie za tę rolę była nominowana do Oscara. Zaliczany do najambitniejszych produkcji kina francuskiego film „Indochiny” z 1992 roku zdobył całą kolekcję Cezarów. Został też nagrodzony Oscarem i Złotem Globem dla najlepszej produkcji nieanglojęzycznej.

Akcja tego pięknego filmu rozgrywa się w dzisiejszym Wietnamie, także w jego części uznanej za cud przyrody – Zatoce Ha Long. To pomiędzy jej skałami dryfuje łódka, na której uciekają zakochani. Wietnamska Zatoka Ha Long doczekała się wielu legend. Nic dziwnego. Zapierające dech w piersiach widoki niesamowicie oddziałują na wyobraźnię. Jedna z legend głosi, że ten archipelag jest czubkiem długiego grzebienia ogromnego smoka, ducha wody, który spoczywa na dnie morza. Inna opowiada o tym, jak w momencie, gdy wrogowie napadli na kraj, jego mieszkańcy wezwali na pomoc Matkę Smoków wraz z dziećmi. W chwili, gdy okręty nieprzyjacielskie zbliżały się do brzegu, stada smoków zstąpiły na ziemię, wypluwając perły, które zamieniły się w tysiące małych wysepek rozrzuconych po zatoce. Wrogie okręty rozbiły się o ich skały.

Film „Indochiny” pokazujący między innymi Zatokę Ha Long znacznie przyczynił się do wzrostu liczby turystów odwiedzających tę część kraju. Wojna w połączeniu z polityką rządu przez wiele lat zakazywały wjazdu turystom, lecz po koniec XX wieku „czerwone” drzwi do Indochin otworzyły się i ukazały światu egzotyczną krainę, nietkniętą przez cywilizację Zachodu.

Obecnie każdego roku po zatoce dryfuje ponad trzy miliony wędrowców z całego świata. Zapach orientu, unikatowe zabytki, egzotyczna przyroda, piękne krajobrazy i wspaniała kuchnia dostarczają wielu wrażeń zmysłowych. Do Indochin przybywają ci, którzy pragną przeżyć podróż życia.

My też udajmy się w taką podróż. Dzięki magii kina możemy to zrobić! Indochiny, rok 1930. Zatoka Ha Ling widoczna z góry jest bajeczna. Teraz, w świetle słońca woda ma naprawdę kolor turkusowy, a wynurzające się z niej skały i wysepki są soczyście zielone. Wyobraźmy sobie, że towarzyszymy Camille w jej skrajnie wyczerpującej wędrówce wśród bajecznych krajobrazów oraz ludzi w stożkowatych słomianych kapeluszach. Ale najpierw poznajmy jej adopcyjną matkę Eliane, która żelazną ręką zarządza plantacją kauczuku i jest uosobieniem zamożnego świata francuskich kolonialistów.

Zapraszam do gorącej, tropikalnej kolonii, której krajobrazy oraz piękne i smutne twarze na zawsze pozostają w pamięci.

Monika Głowacka